Dzisiaj prezentujemy zdjęcia EN57 o numerze 1077.
Mamy nadzieję, że serca miłośników kultowego EN57 i nie tylko zabiją mocniej. Jednostka w oryginalnej, dawnej malaturze.
zdjęcia: Norbert Tkaczyk, wszelkie prawa zastrzeżone
“Żółtek” w Fosowskiem
stacja Fosowskie
Ostatnie tygodnie Parowozowni Fosowskie w fotografii Stanisława Pietrzyka część 2
W drugim spotkaniu z dokumentem przedstawiamy kolejne bezcenne fotografie autorstwa Stanisława Pietrzyka obrazujące ostatnie tygodnie pracy MD Fosowskie.
Przypomnijmy, parowozownia została zlikwidowana z dniem 31 grudnia 1988 roku. Jeszcze przez pierwszy kwartał 1989 roku można było tam podziwiać parowozy. Przez kilka tygodni trwało zakańczanie obowiązków fosowskiej szopy i przekazanie ich sąsiednim jednostkom, relokacja pracowników, selekcja pojazdów trakcyjnych oraz sprzętu. Większość parowozów znalazło się w MD Kluczbork. Przyjęcie na kluczborski inwentarz dodatkowych parowozów w zasadzie nie powiększyło tamtejszego stadka.
Koniec epoki pary nie pozwolił niektórym maszynom wyruszyć ponownie na szlak. Generalnie lokomotywy parowe z Fosowskiego weszły w miejsce skasowanych kluczborskich. A i tak korzystano jedynie z nielicznych egzemplarzy. „Teigreki” do 1991 roku obsługiwały połączenia osobowe Kluczbork – Olesno Śląskie – Praszka oraz Kluczbork – Jełowa –
Opole Główne. Docierały także do stacji Fosowskie, jak prezentowany na zdjęciach kluczborski Ty42-102 pobierający wodę z żurawia oraz zapas paliwa z zasieków węglowych za pomocą obrotowego dźwigu. Kilka miesięcy później, 9 sierpnia 1990 roku parowóz skreślono z inwentarza
PKP.
Ilostan „tekatek” MD Fosowskie w latach 1980-90 (stany na 1 stycznia):
– rok 1980 – 16 sztuk,
– rok 1982 – 17 sztuk,
– rok 1984 – 12 sztuk,
– rok 1986 – 9 sztuk,
– rok 1988 – 7 sztuk,
– rok 1990 – (6 sztuk – MD Kluczbork).
Kilka parowozów serii Ty42 i TKt48 zostało skasowanych w miejscu. Wcześniej inne pojazdy przekazano do Opola, a Ty42-1 trafił do tworzonego skansenu w Jaworzynie Śląskiej.
opracowanie: Norbert Tkaczyk, Hannover
zdjęcia: Stanisław Pietrzyk, wszelkie prawa zastrzeżone
Colonnowska – zapomniane kartoniki Edmondsona
W grudniowym numerze Colonnowskiej opublikowano artykuł dotyczący węzła Fosowskie.
Zapraszamy do lektury z grudniowego numeru Collonowska, w której ukazał się artykuł Norberta Tkaczyka uzupełniający inne publikacje związane z 150-leciem węzła i stacji Fosowskie. Zapraszamy do lektury!
Wieża ciśnienień w Fosowskiem
Wieżę ciśnień w Fosowskiem zbudowano na przełomie lat 1913/14.
Wyposażona została w dwa zbiorniki: duży, o pojemności 270 m3, do wody użytkowej dla nawadniania parowozów oraz mniejszy o pojemności 30 m3, wody pitnej do zabudowań stacyjnych i mieszkań.
Obok 26-metrowej wieży powstał budynek dla pomp, które pobierały wodę z ujęć głębinowych. Woda zasilała m.in. żurawie do napełniania parowozowych tendrów, czyli tzw. wodowania parowozów. Żurawie zlokalizowane były przy torach na terenie parowozowni oraz na wszystkich wylotach ze stacji. Na stacji urządzono również łaźnię z wannami i natryskami, która była dostępna także dla mieszkańców osady jeszcze na początku lat’50 XX wieku.
Na fotografii stan wieży wodnej z początku lat’90.
Tekst i zdjęcie: Norbert Tkaczyk
Źródła: “Collonowska” nr 3/2018 oraz notatki własne.
150 lat węzła kolejowego Fosowskie
15 listopada 1868 roku wyjechał pierwszy pociąg relacji Wrocław Główny – Fosowskie przez Kluczbork. 10 lat wcześniej pierwszy pociąg przejechał trasę z Tarnowskich Gór do Opola przez Zawadzkie, ale dworzec w Fosowskiem jeszcze nie istniał.
W ostatnim czasie wiele stron miłośników kolei i strony branżowe opublikowały informacje dotyczące stacji Fosowskie. Kiedyś był to jeden z najważniejszych węzłów kolejowych za czasów Państwa Pruskiego, późniejszej III Rzeszy i w PRL. Odchodziło z Fosowskiego 6 linii. Jest to jedna z najstarszych stacji kolejowych, przez które przebiegają jedne z najstarszych linii w obecnych granicach Rzeczpospolitej Polskiej.
Dzisiaj to przede wszystkim stacja tranzytowa pomiędzy Lublińcem a Opolem Głównym oraz linią do Tarnowskich Gór z czynnym jednym torem (obecnie z trakcją elektryczną do Kielczy a zamkniętym dla ruchu od wielu lat odcinku Kielcza – Tworóg). Linia Fosowskie – Kluczbork ma obecnie czynny jeden tor a po elektryfikacji w połowie lat ’80 XX wieku pozostały maszty trakcyjne, reszta przeszła do historii, tak samo jak stało się z obwodnicą kolejową Kluczborka i posterunkiem Kuniów.
Ciekawostką w galerii jest napotkana w 2005 roku jednostka EN57 z tablicą kierunkową na Kędzierzyn.
Fotografie z dawnych lat: Stanisław Pietrzyk, Johannes Glöckner oraz własne. Wszystkie zdjęcia i bilety pochodzą ze zbiorów Norberta Tkaczyka.
opracowanie: Przemysław Ślusarczyk